Ποιες είναι οι καλές τέχνες;
Ως καλές τέχνες ονομάζεται σύνολο καλλιτεχνικών εκδηλώσεων δημιουργικής φύσης και με αισθητική αξία. Οι καλές τέχνες ομαδοποιούνται σήμερα επτά κλάδοι, μεταξύ των οποίων είναι η ζωγραφική, η γλυπτική, η λογοτεχνία, ο χορός, η μουσική, η αρχιτεκτονική και, από τον 20ο αιώνα, ο κινηματογράφος.
Η έννοια των καλών τεχνών ισχύει μόνο για τους καλλιτεχνικούς κλάδους που προορίζονται για στοχασμό, δηλαδή, δεν εκπληρώνουν μια χρηστική λειτουργία. Αυτός είναι ο λόγος που η έννοια των καλών τεχνών αφήνει το σύμπαν των λεγόμενων εφαρμοσμένων τεχνών ή των χρηστών τεχνών, καθώς και όλων των ειδών χειροτεχνίας.
Χαρακτηριστικά καλών τεχνών
Οι καλές τέχνες, τουλάχιστον στην αρχική της σύλληψη, χαρακτηρίζονται από τις ακόλουθες πτυχές:
- Προορίζονται αυστηρά για στοχασμό.
- Δεν έχουν πρακτική χρήση, σε αντίθεση με τις τέχνες που εφαρμόζονται σε καθημερινά αντικείμενα ή αυτές που έχουν σχεδιαστεί για απλή ψυχαγωγία.
- Απολαμβάνουν μέσα από τις οπτικές και ακουστικές αισθήσεις, που θεωρούνται ανώτερες, που αφήνουν εκείνες τις πρακτικές που κατευθύνονται στο άγγιγμα, τη γεύση ή τη μυρωδιά.
- Έχουν συλληφθεί σκόπιμα στο πλαίσιο μιας αφιερωμένης αισθητικής παράδοσης, είτε ως συνέχεια είτε ως ρήξη, η οποία αποκλείει τη λαϊκή τέχνη.
- Επικεντρώνονται στις αισθητικές αξίες.
Ταξινόμηση καλών τεχνών
Η ταξινόμηση ή διαίρεση των καλών τεχνών από τον 20ο αιώνα αναφέρεται στους επτά τύπους σύγχρονων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου, της τελευταίας πειθαρχίας που πρέπει να συμμετάσχετε. ο 7 καλές τέχνες είναι ζωγραφική, γλυπτική, λογοτεχνία, μουσική, χορός, αρχιτεκτονική και κινηματογράφος. Ας γνωρίσουμε το καθένα ξεχωριστά.
1. Αρχιτεκτονική
Αν και η αρχιτεκτονική σχετίζεται με μια χρηστική λειτουργία, έχει συμφωνηθεί να την αναγνωρίσει ως μια από τις καλές τέχνες ως ιδέα, έργα και ανέγερση διαρκών και πολύτιμων κτιρίων που λειτουργούν και καλλιτεχνικά.
Δεν χαρακτηρίζεται όλη η αρχιτεκτονική ως τέχνη, αλλά μάλλον αυτή που συλλαμβάνεται ως χώρος συλλογικών νοημάτων, με μια κοινωνικά αναγνωρίσιμη συμβολική και αισθητική λειτουργία. Για παράδειγμα, ναοί, εκκλησίες, μνημεία και ορισμένα δημόσια κτίρια.
2. Ζωγραφική
Η ζωγραφική είναι μια καλλιτεχνική εκδήλωση οπτικής φύσης, ενσωματωμένη σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, της οποίας η σύνθεση συνδυάζει στοιχεία όπως σχήματα, χρώματα, υφές, αρμονία, προοπτική, μεταξύ άλλων.
3. Γλυπτική
Η γλυπτική είναι η τέχνη της δημιουργίας σχημάτων σε τρισδιάστατο χώρο, είτε διαμορφωμένο, σκαλιστό, γλυπτό, είτε σε ανάγλυφο. Υπάρχουν αρχεία γλυπτικής δραστηριότητας από την προϊστορική περίοδο.
4. Μουσική
Η μουσική είναι η τέχνη του συνδυασμού ήχων εφαρμόζοντας αρχές μελωδίας, ρυθμού και αρμονίας, είτε μέσω της ανθρώπινης φωνής είτε μέσω μουσικών οργάνων.
5. Χορός
Ο χορός είναι μια τέχνη σωματικής εκφραστικής φύσης, αποτελούμενη από ρυθμικές κινήσεις του σώματος που μπορεί ή όχι να συνοδεύονται από μουσική. Θεωρείται σήμερα μια από τις παραστατικές τέχνες.
6. Λογοτεχνία
Μέσα στις καλές τέχνες, η λογοτεχνία αναφέρεται στην τέχνη της γραπτής λέξης, που διέπεται από τις μορφές ποίησης, αφήγησης, δοκίμιου και θεάτρου.
7. Κινηματογράφος
Η ταινία ή η κινηματογραφία είναι η τελευταία από τις τέχνες που προστίθενται στην κατηγορία των καλών τεχνών. Ο κινηματογράφος συνθέτει, με κάποιο τρόπο, τις άλλες τέχνες και προσθέτει τα δικά του στοιχεία μέσω των τεχνικών πόρων και των μορφών σύνθεσης του λόγου.
Καλές τέχνες και νέοι καλλιτεχνικοί κλάδοι
Ο όρος και η ταξινόμηση των καλών τεχνών είναι σήμερα αρκετά αμφιλεγόμενοι λόγω της εμφάνισης νέων καλλιτεχνικών πρακτικών, πολλές από αυτές συνορεύουν, όπως η τέχνη βίντεο ή το τέχνη του δρόμου. Ταυτόχρονα, το ρεπερτόριο έργων που απαρτίζουν τον κανόνα των καλών τεχνών συχνά αφήνει δημοφιλείς εκφράσεις.
Υπό το πρίσμα αυτό, η έννοια των καλών τεχνών μπορεί να φαίνεται ελιτιστική ή ιεραρχική, καθώς ενισχύει την ιδέα της ανωτερότητας των στοχαστικών τεχνών έναντι των εφαρμοσμένων τεχνών και των καλλιτεχνικών ειδών στα σύνορα, καθώς και των εκφράσεων που δεν νομιμοποιούνται από την ακαδημία.
Σε απάντηση, εκφράσεις όπως όγδοη τέχνη ή ένατη τέχνη για την ανύψωση κλάδων που δεν έχουν ακόμη καθιερωθεί ή αναδύονται στην κατηγορία των καλών τεχνών. Αυτή είναι η περίπτωση, για παράδειγμα, του Φωτογραφία Γ το κόμικ. Είναι ένας τρόπος να δοθεί κύρος σε αυτούς τους καλλιτεχνικούς κλάδους που δεν βρίσκουν θέση στην παραδοσιακή ταξινόμηση. Ωστόσο, αυτή η ονοματολογία δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Οι 20 τύποι τέχνης που υπάρχουν
Προέλευση του όρου καλές τέχνες
Στην Αρχαία Ελλάδα, ο όρος τέχνη αναφέρεται σε όλες τις συναλλαγές, από τον γλύπτη έως τον σέλα.
Για να τις διαφοροποιήσουν, διέκριναν τις τέχνες που εντυπωσίασαν τις υψηλότερες αισθήσεις (ακοή και θέαμα) και τις κάλεσαν ανώτερες τέχνες.
Εκείνοι που κατευθύνθηκαν στις μικρές αισθήσεις (αφή, γεύση ή μυρωδιά), κλήθηκαν μικρές τέχνες, μεταξύ των οποίων περιελάμβαναν αρωματοποιία, γαστρονομία, ξυλουργικές εργασίες, μεταξύ άλλων.
Η έννοια των καλών τεχνών, ως τέτοια, χρονολογείται από τον 18ο αιώνα. Ο Γάλλος Charles Batteux ήταν ένας από τους πρώτους που ταξινόμησε τις καλές τέχνες στο έργο του με τίτλο Les Beaux-Arts reduits à un même Principe ("Οι καλές τέχνες μειώθηκαν στην ίδια αρχή"), που δημοσιεύθηκε το 1746. Σε αυτό το κείμενο, προτείνει την ενοποίηση των τεχνών με την έννοια της ομορφιάς και της καλής γεύσης. Μέχρι τότε, μόνο έξι καλές τέχνες:
- ζωγραφική,
- γλυπτική,
- αρχιτεκτονική,
- ΜΟΥΣΙΚΗ,
- χορός και
- βιβλιογραφία.
Τον 20ο αιώνα, συγκεκριμένα το 1911, ο Ricciotto Canudo δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο Το μανιφέστο των επτά τεχνών. Σε αυτό, τολμούσε να προσθέσει στη λίστα των καλών τεχνών το κινηματογράφος, που άρχισε να αναπτύσσεται πλήρως αυτά τα χρόνια. Ο κινηματογράφος πήρε το όνομά του έβδομη τέχνη.
Δείτε επίσης
- Έργα τέχνης.
- Ιστορία της τέχνης.
